του Νώντα Σκοπετέα
από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο :
Του Μηνού η ψυχή
Παίρνω τσαμπί και
αντίδωρο από Παπά το χέρι
Τα μερομήνια δείξανε , μα μόνο Ένας ξέρει …
Τρεχαντηράκι η ψυχή
, πελάγου το μελτέμι ,
καθάριο μελισσόκερο γύρω από την ανέμη ...
Βρίσκει απάγγειο φωτεινό , να μείνει πάντα θέλει
Όπως οι Τρείς οι Εκλεκτοί κάτω από την Νεφέλη…
Λευκοντυμένος Κύριος με Μωυσή και Ηλία ,
Δόξα που στέλνει ο Ουρανός , Αγαπητού Ευδοκία …
Κι εμένα Μήτερ
Άχραντη ένα φιλί έλα δως
μου …
Μεγάλα τα απογεύματα , νήστεμα και μετάνοια
Κόμποι από δάκρυα , στεναγμοί κι Ελπίδα επουράνια …
Της πέμπουνε τα
Εγκώμια, φέγγουνε οι καντήλες …
Γονατιστός ο Γλυκασμός , στερνό ξαποστειλάρι
Παραμονή της Χάρης Της οκτάηχο δοξάρι …
Αρχάγγελοι Την οδηγούν
στου Γιού της την αγκάλη..
Παρήγορα υπόσχεται με πόνο της καρδιάς της ,
Ευσπλαχνικά να δέεται να ελεεί ο Πλάστης …
Πλατεία σημαιοστόλιστη , έναν χορό θα σύρει …
Μνήμες , μορφές θα
θυμηθούν προγόνων Αθανάτων ,
κι ο Αη Κοσμάς λέει
στις εννιά το Απόστολοι εκ περάτων...
Σε ένα ταψάκι με Σταυρό Φανέρωσε τον Άγιο…
Του Νηστικάρη η Κεφαλή λάμπει στο εικονοστάσι
κι οι κατηφέδες γείρανε και αυτούς να τους αγιάσει …
Πάρε τσαμπί κι αντίδωρο από Παπά το χέρι
Ξημέρωσε ο Αύγουστος , λιβανωτό το αέρι …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου