Κωστής Παλαμάς, Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ!

Τήν ἔστησες τήν σκήτη σου στό ξερόβραχο ἀπάνου
κι ἔζησες εκεῖ
κάτου ἀπό τόν ὁλόβαθο οὐρανό, μοναχός
μέ τήν προσευχή.

Στήν πέτρα ἀπάνου ἀκούμπαγες.
Περνᾶν τά χρόνια. Φέγγει
μέσα σου ὁ Θεός.
Μέ τό ἱερό σου ἄγγιγμα βαθούλωσε κι ὁ βράχος
κι ἔγινε ναός.